Ekstrawagancka podróż hrabiego

Hrabia po dłuższym pobycie za granica wraca do swoich posiadłości. Na dworcu czeka na niego zaprzęg koni i wierny sługa Jan. – No i cóż tam zdarzyło się nowego we dworze podczas mojej nieobecności, Janie? – Nic nowego Jaśnie Panie… no może tylko to, że Azorek zdechł. – Azorek?! Mój ulubiony pies? Jak to się stało? – Ano nażarł się końskiej padliny, to i zdechł. – A skąd we dworze końska padlina? – Konie się poparzyły, to zdechły. – Jak to konie się poparzyły?? Od czego? – Od ognia, Panie, jak się stajnia paliła. – A kto podpalił stajnie? – Nikt, od płonącego dworu się zajęła. – Na miłość boska, to i dwór spłonął? Jakim sposobem? – Ano po prostu. Świeczka przy trumnie teścia Pana hrabiego się przewróciła i firany się zajęły. – Och! A czemu mój teść umarł? – Bo Jaśnie Pani uciekła z tym oficerem, co się z nim od trzech lat spotykała. – Spotykała się od trzech lat?! To przecież nic nowego! – Właśnie mówiłem, Jaśnie Panie, że nie zdarzyło się nic nowego.

Hrabia do Jana: – Janie jutro mam urodziny i będzie wielki bal na który zjedzie się moja cała rodzina, twoim zadaniem będzie wszystkich witać w progu. Zademonstruje ci to: gdy przyjedzie ciotka z wujkiem powiesz: „Witajcie Wujostwo!” Jan pokiwał głową. Podczas przyjęcia do drzwi podchodzi babka z dziadkiem. Jan do nich: – Witajcie dziadostwo!

Do pokoju wchodzi strasznie pobity hrabia. – O rany, sir, co się panu stało? – pyta Jan. – Dostałem w twarz od barona Stefana. – Od barona Stefana? Przecież to chucherko! Musiał mieć coś w ręku! – Miał. Łopatę. – A pan, panie hrabio? Nie miał pan nic w ręku? – Miałem. Lewą pierś żony barona. Piękna rzecz, nie przeczę, ale do walki zupełnie się nie nadaje.

Rankiem hrabia wyszedł przed dom z kosą i zaczął kosić. Zmęczył się i zadowolony pomyślał: – Świat jest piękny, ale tylko ciężka fizyczna praca pozwala człowiekowi oczyścić umysł, czuć i stawać się świadomie lepszym. Tymczasem grupka chłopów stojących opodal dziwiła się tym fanaberiom. – Po co hrabia kapustę kosą kosi? – A kto ich tam tych wykształconych zrozumie…

Hrabia przegląda poranną prasę. – Janie czy autobusy jeżdżą po dachach? – No nie panie hrabio! Autobusy jeżdżą po drogach, na ziemi. – No to dlaczego tutaj napisali że autobus potrącił dekarza?